ฉันไม่กลัวโลกแตกพระพุทธเจ้าตรัสถึงการเกิดขึ้นและการแตกทำลายพินาศไปของโลกมนูษย์ตลอดถึงการเกิดขึ้นของมนุษย์การเจริญขึ้นของสังคมมนุษย์ไว้ใน อัคคัญญสูตร ไว้อย่างน่าคิดในที่นี่จะขอเล่าเรื่องในพระสูตรนี้ไว้พอเป็นแนวคิดโดยสังเขป (เนื้อความทั้งหมดสามารถหาอ่านได้ในอัคคัญญสูตรครับ)
พระพุทธองค์ตรัสว่าโลกใช้เวลานานมากก่อนที่จะแตกทำลายไปตามหลัก อนิจจัง และมนุษย์ส่วนใหญ่ก็เกิดเป็นอาภัสรพรหม มีปิติ เป็นอาหาร และก้อีกนั่นและเป็นเวลาช้านาน กว่าโลกจะเย็นลงมีน้ำเมื่อน้ำแห้งก็เกิดง้วนดิน มีกลิ่นหอมมาก พวกมนุษย์ที่ไปเกิดเป็นอาภัสสรพรหมเมื่อได้กลิ่นก็เกิดอาการสงสัยและอยากกิน เมื่อกินเข้าไปแล้วแสงสว่างที่เกิดในตัวและที่เหาะเหิรเดินอากาศได้ก็เป็นอันต้องมานั่งกินง้วนดินอันแสนอะหร่อยด้วยกัน ต่อมาง้วนดินหายไปเกิดเป็นกระบิดินเหมือนดอกเห็ดขึ้นแทนเมื่อกระบิดินหายไปก็เกิดข้าวสาลีขึ้นแทนตามธรรมชาติไม่มีใครปลูกเมื่อพวกอาภัสสรพรหมซึ่งกินง้วนดินเข้าไปจนกลายเป็นมนุษย์ก็มากินข้าวสาลีแทน พอกินข้าวสาลีเข้าไปเกิดเพศชายเพศหญิงขึ้นมาทันที และต่อมาก็เกิดความกำหนัดระหว่างเพศขึ้นจนได้เสียเป็นเมียผัว ปลูกบ้านปลูกเรือน เกิดกิเลส ความโลภ เอารัดเอาเปรียบกันเกิดขึ้น จนนำไปสู่การหาผู้นำหมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด ประเทศ และเจริญรุ่งเรืองแบบปัจจุบัน
เมื่อได้อ่านเรื่องนี้แล้วจะไม่ต้องกลัว หรือไปกังวลเรื่องโลกจะแตกหรือไม่แตก เพราะถ้าแตกจริงอย่างน้อยเราก็ได้เป็นอาภัสสรพรหมละท่าน เป็นแล้วจะรีบเหาะเหิรเดินให้ทั่วจักรวาลกันบ้างละท่านเอ่ย ไม่ง้องอนเจ้าพวกนาซ่า อีกต่อไปแล้ว สาธุ
